- قلعه نجمه (قَ عَ نَ مَ)
در حلب واقع است. این قلعه و قلعۀ حمیص و راوندان برای دفع ارمن و تاتار بنا شده است. (نخبه الدهر دمشقی ص 206)
معنی قلعه نجمه - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(قِ)
لغت نامه دهخدا
قلعه ای است از سنگ تراشیده و در حران واقع است دورش یکهزار و سیصد و پنجاه گام و ارتفاع دیوارش پنجاه گز است. (نزهه القلوب ص 103). بر فرات واقع است. (منتهی الارب). رجوع به قلعه النجم شود
(قَ عَ خَ فَ)
لغت نامه دهخدا
قلعه ای محکم است در میان عمارتها و هوای آن معتدل است و آب مصنعه دارد. (فارسنامۀ ص 159) (نزهه القلوب ص 133)
(قَ عَ چُ)
لغت نامه دهخدا
دهی است از دهستان جهانگیر بخش مسجدسلیمان شهرستان اهواز، واقع در 35هزارگزی باختر مسجدسلیمان و 5هزارگزی خاور شوسۀ مسجدسلیمان به لالی. موقع جغرافیایی آن کوهستانی و هوای آن گرمسیری و مالاریایی است. سکنۀ آن 150 تن است. آب آن از چشمه و محصول آن غلات و شغل آنان کارگری شرکت نفت و زراعت و گله داری و صنایع دستی زنان قالی بافی است. راه شوسه دارد. ساکنین از طایفۀ هفت لنگ بختیاری هستند. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 6)
(قَ عَ تَ)
لغت نامه دهخدا
دهی است از بخش دره شهر شهرستان ایلام، واقع در 13هزارگزی شمال باختری دره شهر و کنار جنوب راه مالرو ایلام. موقع جغرافیایی آن کوهستانی و هوای آن گرمسیری است. سکنۀ آن 338 تن است. آب آن از رود خانه صیمره و محصول آن غلات، لبنیات، حبوب و شغل اهالی زراعت و گله داری است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 5)
(قَ عَ جَ یِ)
لغت نامه دهخدا
دهی است از دهستان خورخورۀ بخش مرکزی شهرستان سقز، واقع در 22هزارگزی جنوب خاوری سقز و کنار رود خانه جعتو. موقع جغرافیایی آن کوهستانی و هوای آن سردسیری است. سکنۀ آن 20 تن است. آب آن از چشمه و محصول آن غلات، لبنیات، توتون و شغل اهالی زراعت و گله داری است. راه مالرو دارد در جنوب باختر آبادی روی کوه آثارابنیه قلعۀ قدیم مشاهده میشود و به نام قلعه طلوع الشجر معروف است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 5)
(قَ عَ جَ هامْ بَ)
لغت نامه دهخدا
دهی است از دهستان جوانرود بخش پاوۀ شهرستان سنندج. و کنار رود خانه لیله. موقع جغرافیایی آن کوهستانی و هوای آن گرمسیری. سکنۀ آن 150 تن، آب آن از رود خانه لیله و محصول آن غلات، لبنیات، محصولات جنگلی مانند: مازو، بلوط، سقز، کتیرا و غیره و شغل اهالی گله داری است. و در تابستان به ارتفاعات مجاور میروند. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 5)
